درد_دارد

درد_داره انقدر که هر شب آقامون گریه میکنه...برای چی؟

برایِ منِ روسیاهش!

درد_داره وقتی من گناه میکنم و آقام باید برام استغفار کنه...

ادای عاشقی

آری؛

دارم فقط_ادای عشق تو را در میاورم
امشب چو اشک_این قائله را سر میاورم
دستگیرتو نشد_این دلِ بی آبرویِ من
یاللعجب!_چه شد؟نکند شَر بیاورم؟...
لکنت گرفته زبان و_دیده می دهد صدا،
بغضی گرفته راهِ گلو....نوا در بیاورم؟
آری شکست،بغض و_نگاهم بسویِ توست
گفتی که باید_چشمانِ خود را تَر بیاورم!
دیدی چه شد؟_حالِ عطش در فراقِ تو؟
باری شده_برای تو جز دردِسر بیاورم؟
خوش نیست....حال و هوایِ دلم_بگو؛
اینجا چطور_عشقِ تو در بَر بیــــاورمـــ؟


اسفند1392/گیلان



*درد دارد.....ادای عاشقیم:"(

بهم ریختــــــــه ام

مدتـــ ـهاستـــ نگرانِ ثانیـــه هایِ متوالیِ عبـــورِ توأم؛

باورم کن...

حسِ دلهره ام را...حسِ ترسم را بدونِ تو...

باورم کن...

مدتـــ ـهاستـــ که خالیــ کرده ام و آب و جارو زده ام "برایــِ تو"

نه...!

چه حسِ تلخی دارد تبسمهایم....

نکند این دلِ سیاه شده ام....این دلِ پر از گناهِ من..._لایقِ وجودِ تو....نباشد؟!

مجال نمیدهد فکرت به من...

______و برگه ای که از نم یادِ تو با ضربه یِ مدادم

                            "جایِ بغضِ نوشته ام"

                                     _پاره میشود....

چقدر درد_دارد....غریبیِ تو

و تداوم غفلتهایم...

*آخر گذشت عمرم و قابی که رویِ آن

با خطِ خود نگاشته بودم "بیا" شکست

**رخ نشان نمیدهی....به کسیکه اصرار می کند بر اشتباهاتش!

نشانه"...."

دارم فقط_نشانه ای از خاکِ پایِ تو

دارد چه زود_می گذرد این هوایِ تو

این سان_شبیه قلم،خط کشیده ام

بر رویِ خاکِ دلم_زیرِ پایِ تو....

قدری نگاه کن_به حال و هوایِ من؛

آیا نمیشود که شوم_آشنایِ تو....؟

چیزی بگو....دست نگه دار،جانِ من

اشکی گره شده_آری برای تو!!!

آری_به یُمن یادِ تو بر رویِ دیده ام

شبنم گرفته کمی_جانم فدای تو

قدری وزیده نسیمِ قدومِ عـــشق،

سبز است جهان_به عطرِ دلربایِ تو

23خرداد1393/گیلان

#آقا گذری کن زِ ایوانِ دلم....

##این روز ها بیش از همیشه محتاج به جمکرانم....

###اگر اونی که باید بود،میبود....حال هیچکسی خراب نبود!

بی خبران حیرانند:'(

آقا جان؛

لطفی کن و بگذر از ما

تماشاگر هر چیزی هستیم،بجز دلهای زنگار گرفتیمان"بی تو"

تو نیستی و همه چیز ارزش دیدن دارد،

حتی اگر کورمان کند از"تو را دیدن"

زندگیمان بی تو بو میدهد....بوی نیستی!_مرده روحمان و بی تو حتی خبر نداریم....

_در نظر بازی ما بی خبران حیرانند....

همین دیگر....حیرانیم:'(

 درد_دارد

صیــ...ـــدِ کیمیا !

دوباره آمدی و_من دوباره در رَهِ تو....

شبیهِ مستمندی که شده آشنایِ درت

گذشته در رَهت اینبار بیمناک تر از؛

کبوتری که شده_جیره خوارِ رَهت!

شده چو آهویی و می دود که رسد،

به پیشِ صیادی که شده صیدِ کیمیای لبت

سری به حُرمت چشمِ دلربایِ ضریح،

دوباره زیر میرود و میشود چو خاکِ بَرت

من و_گناهِ من و_طمع و_امیدِ من به حرم!

تو و_کرامتِ تو و_سایه ی دلربایِ قدت

منی که آمده ام در مسیرِ زائرِ تو

تویی که میزبانی و من هم شدم گدایِ غمت!

بگیر دستِ مرا و بخر مرا ای عشق؛

به آبرویِ دو دستِ عمویِ تشنه لبت

چه نا تمام شده شعرم کنارِ گنبد تو

هوا،هوایِ تو کرده_هوایِ نابِ شبت

 

16شهریور1393/گیلان

 

خوشبختی ؟"...."

خوشبختی مگر معنی دیگری دارد؟

کسی که تو را دارد چه از خوشبختی کم دارد؟

ومن؛

از نداشتنت گرفتار و مبتلا شده ام....!

دنیا و آخرت نمیخواهم....آقا....نگاهم نکنی دنیا را چه میخواهم....و آخرتی که بر باد میرود:'(